viernes, agosto 25

Weno, pos como era lógico pensar, las letras de Vzero, tambien van estar bajo el brazo protector de las licencias de CC (Creative Commons) ...


Tan solo, esta grabada Genocida, que os recuerdo que podeis escuchar on-line aquí ... y que os agradecería un montón que nos votaseis en el botoncito donde pone hot :)) ...


Wah! me dejo de líos y os pongo las letras ...



GENOCIDA


Fracasa el ser humano // Por escasez de altruismo, solidaridad
Giramos la cabeza al pasar // Para no ver, no sentir vergüenza

Nuestro ego nos reduce // A un ser sin escrúpulos ni caridad
La envidia nos arrastra // A un abismo de oscura crueldad

El miedo empuja al desastre // Nos paraliza, no nos deja pensar
Si este es el futuro // Estoy seguro que algo hemos hecho mal

Es nuestro afán // Por producir riqueza
En vez de ayudar // Al que tiene hambre
Unidos por la causa

El mundo nos degrada // Ante nuestros ciegos ojos
El mundo se desploma // Destruyendo los valores.
A su paso el egoísmo // Perpetuando la falta de humanidad — igualdad
El hombre genocida // Por no aplacar su avaricia — dignidad
La tierra está exprimida // Por no virar nuestro modo de actuar — reaccionar
Por no estar a la altura // Pero nadie quiere admitir la verdad — despertar
El hombre se devora //Al espíritu del hambre — Genocida.

Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


_______________________________________________



BALAS DE PIEDRA


Los niños no entienden // Que tambor resuena
La hermana duerme // Desnuda en la acera
Un grito angustiado // Y nadie responde
El terror se hospeda // Camino a la escuela.

El humo oculta // La ciudad que arde

Enferma su cuerpo // Y en ruinas yace.

La muerte golpea // Desigual combate
Fluye por las venas // Helando su sangre.

Muerden las fieras // Tras las alambradas
Yahvé se hace fuerte // Pues su amigo es grande.

Bebe con rabia // Tragando saliva
La mezcla de sangre // Y llanto en su vida.

Ahmed se levanta // Se invita a la guerra
No matan soldados // Las balas de piedra.

Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


______________________________________________


D E V E Z O S


A xustiza é o inxusto // Para quen no posúe nada
Básica norma na xerarquía // Dunha sociedade avanzada
Amado tendo cartos // Sendo vello cada ano
Podes ter malos momentos // Farfallar, cuspir ó ceo.

Devezos non asemellan // Nos meus valeiros miolos
Se algo remata, “
si fini” // É a vida do morto.
Recordos á familia // O doce lar a miña boa vida
A festa non morre // Son eu quen se retira.

Eventos tódolos días // “pasou a mellor vida”
bo traballo o de lamprea // un cargo nesta puta escrava vida.

Máis esbirros relixiosos // Menos amos capitalistas
Os vivos non lembran dos mortos // Que estes non camiñan.

É igual, quedan cartos dos que viven // Herdeiros dos mortos
Tanto ten: vello, mozo, neno, // Morto pra ter un reino

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


_____________________________________________


L O Q U E Q U E R E M O S S E R


No poder, escapar de tu influencia // Enganchado a tus creencias
Héroe de mi soledad. // Sin parar, noches de poder y gloria
Quien te crees que eres ahora // Tu bandera hoy sangrará.

Creéis tenerlo todo en vuestras manos // Hombre de poder, hombre decadente
La creencia de la hermandad entre pueblos // Os resulta irreverente.

En vuestro mundo los daños colaterales // Son cartas, flores y gastos en funerales
El soldado que besa una bandera // Alguien condenado a morir sin tregua.

Somos lo que queremos ser, // No estamos hechos a placer
De los hombres que gobiernan el mundo // Vuestras leyes no nos cambiarán
Somos aire de libertad // No existe rey ni lealtad.

Abre los ojos, despierta // Mira el mundo que hay ahí fuera
Sabes que algo debe cambiar. // Rompe los lazos que te oprimen
Que te castigan y se libre // Tu vida vuelve a empezar

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


____________________________________________


NO HABLAR NO OIR NO PENSAR

(la parte)


Es una línea estrecha // Entre mentira y realidad
Nos ponen barreras // Para que nos puedan escuchar
Sus manos están sucias // De codicia y algo más
Nuestras palabras rompen // Su puta tranquilidad

No imagino a sus madres // Gritando libertad
Va siendo hora de decir // Que Todo va mal
Censura incontrolada // Criminalización
Mentira tras mentira // Criminalización.

Basta…

Manipular historias // Cambiar la situación
Todo es extraño ahora // Ya no se ni quien soy yo
La caja encendida // No para de mentir
Y día a día la historia // Se vuelve a repetir

Censura incontrolada // Criminalización
Mentira tras mentira // Criminalización

Basta…

No cumplimos vuestra voluntad // Va siendo hora de cambiar
Por mucho que lo intentéis // La verdad prevalecerá
No hablar, no oír, no pensar // No hablar, no oír, no pensar

Basta…

Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


_____________________________________________


EXTRAÑO


Lo necesitas, escapar de tu vida // De pobreza y de tristeza
Ataviado, con apenas cuatro prendas // Sin saber lo que te espera
Tu vida queda atrás // Es el principio, es el final.

Abre los ojos, mira a tu alrededor // No sabes si es un mal sueño
O si estás en el infierno

Vienes, te han engañado // Con la promesa de un mundo nuevo
Y de un futuro nunca encontrado. // Sientes, el odio en sus ojos
Todos te dan la espalda // No aprendes que el hombre blanco
No pregunta sólo dispara // No pregunta sólo dispara.

Miradas, se clavan en tus ojos // Que querrán decir
El hambre, recorre tu cuerpo // Cuanto podrás vivir así.
Cuanto podrás, cuanto podrás, // Cuanto podrás, cuanto podrás,
Cuanto podrás vivir así.

Nuestra ignorancia, nuestro fracaso // El que es distinto, no es extraño
Sólo quieren ser, un ser humano // Como los demás….

Los demás.

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.


____________________________________________


SUICIDIO


Non, non, non… // Non podo, poder vivir
Na marxinal social da crua realidade

non podo, verdade // baleiro queda o corazón
incapaz de ser e soportar a dor
chega ata o punto de arrincarme o corazón.

Non, non, non… // Imposíbel de vivir
Infestada humanidade // Infernal o pesadelo
Benvido a realidade

Enfermidade ou pesadelo // absurdo concepto de desgraza
cada instante por vivir vai sumando // na longa lista de fracasos dos meus días.

Con odio e sen amor // Pode ter sentido a vida?
Espertando cada día na mesma destrucción

Con odio e sen amor // pode ter sentido a vida?
Comezando outro día na mesma posición

Gustaríame decir, pero xa non queda tempo // Se esgota o lamento
O sufrimento que vivo por dentro // Ordena hoxe o meu fin.

Creative Commons License
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.