Fracasa el ser humano // Por escasez de altruismo, solidaridad
Giramos la cabeza al pasar // Para no ver, no sentir vergüenza
Nuestro ego nos reduce // A un ser sin escrúpulos ni caridad
La envidia nos arrastra // A un abismo de oscura crueldad
El miedo empuja al desastre // Nos paraliza, no nos deja pensar
Si este es el futuro // Estoy seguro que algo hemos hecho mal
Es nuestro afán // Por producir riqueza
En vez de ayudar // Al que tiene hambre
Unidos por la causa
El mundo nos degrada // Ante nuestros ciegos ojos
El mundo se desploma // Destruyendo los valores.
A su paso el egoísmo // Perpetuando la falta de humanidad — igualdad
El hombre genocida // Por no aplacar su avaricia — dignidad
La tierra está exprimida // Por no virar nuestro modo de actuar — reaccionar
Por no estar a la altura // Pero nadie quiere admitir la verdad — despertar
El hombre se devora //Al espíritu del hambre — Genocida.
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
_______________________________________________
BALAS DE PIEDRA
Los niños no entienden // Que tambor resuena
La hermana duerme // Desnuda en la acera
Un grito angustiado // Y nadie responde
El terror se hospeda // Camino a la escuela.
El humo oculta // La ciudad que arde
Enferma su cuerpo // Y en ruinas yace.
La muerte golpea // Desigual combate
Fluye por las venas // Helando su sangre.
Muerden las fieras // Tras las alambradas
Yahvé se hace fuerte // Pues su amigo es grande.
Bebe con rabia // Tragando saliva
La mezcla de sangre // Y llanto en su vida.
Ahmed se levanta // Se invita a la guerra
No matan soldados // Las balas de piedra.
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
______________________________________________
D E V E Z O S
A xustiza é o inxusto // Para quen no posúe nada
Básica norma na xerarquía // Dunha sociedade avanzada
Amado tendo cartos // Sendo vello cada ano
Podes ter malos momentos // Farfallar, cuspir ó ceo.
Devezos non asemellan // Nos meus valeiros miolos
Se algo remata, “si fini” // É a vida do morto.
Recordos á familia // O doce lar a miña boa vida
A festa non morre // Son eu quen se retira.
Eventos tódolos días // “pasou a mellor vida”
bo traballo o de lamprea // un cargo nesta puta escrava vida.
Máis esbirros relixiosos // Menos amos capitalistas
Os vivos non lembran dos mortos // Que estes non camiñan.
É igual, quedan cartos dos que viven // Herdeiros dos mortos
Tanto ten: vello, mozo, neno, // Morto pra ter un reino
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
_____________________________________________
L O Q U E Q U E R E M O S S E R
No poder, escapar de tu influencia // Enganchado a tus creencias
Héroe de mi soledad. // Sin parar, noches de poder y gloria
Quien te crees que eres ahora // Tu bandera hoy sangrará.
Creéis tenerlo todo en vuestras manos // Hombre de poder, hombre decadente
La creencia de la hermandad entre pueblos // Os resulta irreverente.
En vuestro mundo los daños colaterales // Son cartas, flores y gastos en funerales
El soldado que besa una bandera // Alguien condenado a morir sin tregua.
Somos lo que queremos ser, // No estamos hechos a placer
De los hombres que gobiernan el mundo // Vuestras leyes no nos cambiarán
Somos aire de libertad // No existe rey ni lealtad.
Abre los ojos, despierta // Mira el mundo que hay ahí fuera
Sabes que algo debe cambiar. // Rompe los lazos que te oprimen
Que te castigan y se libre // Tu vida vuelve a empezar
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
____________________________________________
NO HABLAR NO OIR NO PENSAR
(la parte)
Es una línea estrecha // Entre mentira y realidad
Nos ponen barreras // Para que nos puedan escuchar
Sus manos están sucias // De codicia y algo más
Nuestras palabras rompen // Su puta tranquilidad
No imagino a sus madres // Gritando libertad
Va siendo hora de decir // Que Todo va mal
Censura incontrolada // Criminalización
Mentira tras mentira // Criminalización.
Basta…
Manipular historias // Cambiar la situación
Todo es extraño ahora // Ya no se ni quien soy yo
La caja encendida // No para de mentir
Y día a día la historia // Se vuelve a repetir
Censura incontrolada // Criminalización
Mentira tras mentira // Criminalización
Basta…
No cumplimos vuestra voluntad // Va siendo hora de cambiar
Por mucho que lo intentéis // La verdad prevalecerá
No hablar, no oír, no pensar // No hablar, no oír, no pensar
Basta…
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
_____________________________________________
EXTRAÑO
Lo necesitas, escapar de tu vida // De pobreza y de tristeza
Ataviado, con apenas cuatro prendas // Sin saber lo que te espera
Tu vida queda atrás // Es el principio, es el final.
Abre los ojos, mira a tu alrededor // No sabes si es un mal sueño
O si estás en el infierno
Vienes, te han engañado // Con la promesa de un mundo nuevo
Y de un futuro nunca encontrado. // Sientes, el odio en sus ojos
Todos te dan la espalda // No aprendes que el hombre blanco
No pregunta sólo dispara // No pregunta sólo dispara.
Miradas, se clavan en tus ojos // Que querrán decir
El hambre, recorre tu cuerpo // Cuanto podrás vivir así.
Cuanto podrás, cuanto podrás, // Cuanto podrás, cuanto podrás,
Cuanto podrás vivir así.
Nuestra ignorancia, nuestro fracaso // El que es distinto, no es extraño
Sólo quieren ser, un ser humano // Como los demás….
Los demás.
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
____________________________________________
SUICIDIO
Non, non, non… // Non podo, poder vivir
Na marxinal social da crua realidade
non podo, verdade // baleiro queda o corazón
incapaz de ser e soportar a dor
chega ata o punto de arrincarme o corazón.
Non, non, non… // Imposíbel de vivir
Infestada humanidade // Infernal o pesadelo
Benvido a realidade
Enfermidade ou pesadelo // absurdo concepto de desgraza
cada instante por vivir vai sumando // na longa lista de fracasos dos meus días.
Con odio e sen amor // Pode ter sentido a vida?
Espertando cada día na mesma destrucción
Con odio e sen amor // pode ter sentido a vida?
Comezando outro día na mesma posición
Gustaríame decir, pero xa non queda tempo // Se esgota o lamento
O sufrimento que vivo por dentro // Ordena hoxe o meu fin.
Esta obra está bajo una licencia de Creative Commons.
0 Comments:
Publicar un comentario
<< Home